Vloekende vlierbessen, tierende bramen, de scheldroep der
kerkuil in vroege ontluisterde morgen. De schimpende
bijen die stervend bij bloemen hun opwachting maken. Ver-
schrompelde morgen met opstootjes tegen onleefbaarheid.
Gaan we wel redden! De moedige, nieuwere wereld is
straks natuurkundig bereik, want genetische voortgang heeft
woordloos gelijk, met betere bijen en bramen. De
nieuwere wereld word vast wel bestendiger, mooier nog.
© 2020, Adrie Krijgsman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten