ABSORPTIE

Het laatste gedicht van 2018 geschreven in de trein Assen - Utrecht:

er komt niet
uit het buitenleven
niets

hoewel het zich eindeloos uitstrekt

zich verder verwijdert

van verdwijnende einder

of het mistig is

vraag je

niet dat ik weet

wat weet ik

met mijn stampvoet

driftige hand vlammend oog

nu eigenlijk

steeds verder

keert het zich inwaarts

waar water

wegzinkt in land

is dat het?